Առակ

Այդպես է նաև իրական կյանքում․ Իմաստուն առակ ավանակի ու ջրհորի մասին․․․Սա պետք է իմանան և դասեր քաղեն բոլորը։Մի անգամ ավանակն ընկավ ջրհորը և սկսեց բարձրաձայն աղաղակել, որպեսզի իրեն

Մի տարեց կին երկու դույլ ուներ: Դրանք ամեն օր կախում էր լծակի վրա, դնում ուսերին ու գնում ջուր բերելու: Դույլերից մեկը շատ հին էր, վրան կային ճաքեր, իսկ

Մի անգամ մի ուսանող հարցրեց Երեցին: Ինչպե՞ս սովորեմ հասկանալ մարդկանց, ո՞ւմ վստահեմ և ումից վախենամ։ Ես քեզ նախ կասեմ, թե ումից պետք է վախենաս, — ասաց Երեցը։ Զգուշացիր

Մի տղամարդ մեծ պարտք ուներ, որը պետք էր շտապ մարել։ Նա էլ տարբերակ չուներ ու դրա համար էլ ստիպված էր վաճառել տունը։ Ինգուշների մոտ կա սովորություն, ըստ որի

Մի տղամարդ գալիս է իմաստունի մոտ ու հարցնում, թե ինչպես է նրան հաջողվում այդքան հանգիստ ու սիրալիր մնալ։ —Դու այքնան իմաստուն ես։ Միշտ բարձր տրամադրությամբ ես, երբեք քեզ

Երեք իմաստուններ վիճում էին ու փորձում հասկանալ, թե որն է մարդու համար ավելի կարևոր՝ նրա անցյալը, ներկան թե ապագան։ Ծերունիներից մեկն ասաց․ —Իմ անցյալն ինձ դարձնում է այն

Մի օր ճանապարհով քայլում էր ծեր ու կյանքի կողմից մեծ դասեր քաղած իմաստուն մի ծերուկ։ Նա չէր շտապում․ մեկ կանգ էր առնում, որ երկնքում սավառնող թռչուններով հիանա, մեկ

Աղքատ մարդը հարցրեց Բուդդшյին. «Ինչու եմ ես այսքան չքшվոր» Բուդդան պատասխանեց. «Դու բավարար չես տալիս ուրիշներին». Աղքատն ասաց. «Բայց ես ոչինչ չունեմ». Բուդդա. «Դու ունես ամենաքիչը 5 բան,

Մի օր հայրն ու որդին իրենց ավանակի հետ միասին անտանելի շոգին ճամփորդում էին քաղաքի փոշոտ փողոցներով։ Հայրը նստած էր ավանակի վրա, իսկ որդին բռնած էր թամբից։ —Խեղճ տղա,

Սա ոչ թե առակ է, այլ կյանքի իմաստուն դասեր։ Պարզ, բայց այնքան կարևոր խոսքեր են։ Քչից սկսելը նորմալ է։ Կուժը աստիճանաբար է լցվում, կաթիլը կաթիլի հետևից։ Յուրաքանչյուր վարպետ