Որքան էլ որ ցավալի էր, երկրում պատերազմ էր: Բազմադարյան պատմություն կերտած ազգը կրկին կանգած էր գոյության պա յքարի առջև: Մեր նպատակն էր հասնել խաղաղության, ապրել ազատ երկրում` ջինջ երկնքի տակ: Մեր պայ քարն արդար էր:
Սահմանում կանգնած ամեն մի զինվոր մեզ ամեն անգամ նվիրում է ապրելու եւ արարելու ևս մեկ հնարավորություն: Հայերը ողջ աշխարհից վերադառնում էին հայրենիք` իրենց ներդրումն ունենալու համար հայրենիքի պաշտանության նվիրական գործում:
Հիշու՞մ եք մեր Միշային, 44 օրյա պատերազմի ամենածանր վիրա վորում ստացած տղաներից էր… Ամբողջ ազգը գումար էր հավաքում նրան Գերմանիա ուղարկելու նպատակով, սակայն Միշան որոշեց մնալ իր Հայրենիքում ու բուժվել, վերականգնվել Զինվորի Տանը: Այսօր լուրջ դրական դինամիկա ունենք, ավելին ասեմ` Միշան արդեն անում է առաջին քայլերը Արմեն Մուրադյան
