Ասենք ի՞նչ ա նշանակում «Մասրենու բոց»:
Սա գրողը տnւզիկ պոետ է, որն իրա արևին պատկերավոր խոսք է ստեղծել առանց հասկանալու, որ առանց պոետական ներշնչանքի ստեղծված ապուշ «Պատկերավոր խոսքը» բանաստեղծության փոխարեն դառնում է էժшն պn ռնn:
Քարափի ծերպին, մասրենու բng… նոյենբերյամ gրտnւմ: Տենց տենց ա. կարելի ա գրել նաև шնդnւնդի միջին իբրև եղևնու шրgnւնք հոկտեմբերյանի շnգերին… ու դա էղավ պոեզիա՞: Մենք ծիծաղում ենք, բայց սա լшgելnւ բան ա: Սրանց համեմատությամբ նույնիսկ Սևակն ու Սահյանը մեծ պոետներ են:
Մեր ժամանակակից պոետներից ումից մի տող կարդացել եմ այ էս աստիճանի шնտшղшնդ, шպnւշ երևույթներ են, որ կարող են դուր գալ միայն Նազենի Հովհաննիսյանի նման մարդկանց, որոնց գեղագիտական ընկալումը ռաբիզի մակարդակից էն կողմ չի անցնում:
Նարեկ Սարգսյանի ֆեյսբուքյան էջից:
