Մայրեր, ովքեր երբեք կյանքում չեն կարող մոռանան էն օրը, որ այս կյանքից հեռացան իրենց զավակներն։ Ընտանիքներ, որոնք մնացին հավերժ կարոտով իրենց որդիներին սպասելով։ Մեր հերոս տղաներից մեկի՝ Գոռի մայրը նույնպես նշել է
այն մասին, թե ինչպիսի կյանք էր մինչ այդ դեպքերը և ինչպիսին է այն այժմ փոխվել իրենց մոտ։ Նա պատմել է, թե ինչպիսի տրամադրվածությամբ է քաջ տղան գնացել բանակ։ Գոռն Ռուսաստանի քաղաքացիություն ուներ, սակայն ընտանիքն էլ
գրին քարտ էր շահել, ինչից, մինչդեռ ինքն հրաժարվել էր։ Ավելին, տղան ուներ բոլոր հնարավորություններն ծառայությունից խուսափելու համար։ Նա տարբեր անգամներ նշել էր, որ չնայած դրան, միևնույնն է ինքը պետք է մեկնի
հայրենիքին իր սեփական պարտքը տալու համար։ Նա իր հայրենասիրությունն ժառանգել էր հորից, ով Շուշիից էր։ Մոր աչքերն մինչ այժմ չեն չորանում խոսելով իր զավակի քաջության մասին։
Հերոսն իր մայրիկին ստել էր, թե բունկեռում է, այնինչ նա քսան օրից ավել պայքարում էր վարձկան թշնամիների դեմ։ Կից ներկայացնում ենք տեսանյութը, որում մայրն է մանրամասնում այս մասին։
