Քրիստինա Վարդանյանն իր էջում գրել է. Պատ երազմի թ եժ օրերն էին։ Տղաս առաջ նագծում էր։Այդ ընթացքում ոտքիս հետ լուրջ խնդիր ունեի ու ինձ մի քանի անգամ վի րահատեցին։Ամեն օր գնում էի հիվանդանոց, ուր կային բազմաթիվ վի րավոր զինվորներ։Այդ տեսարանից էլ ավելի խորը ապրումների մեջ էի հայտնվում. աչքերս միշտ թաց էին… Հոկտեմբեր ամսի կեսերն էին։ … Читать далее Որդուցս լուր չունեի։ Հիվանդանոցում էի, մտքիս մեջ աղաչում էի Աստծուն, որ որդիս զանգի։ Հանկարծ… Քրիստինա Վարդանյան