ԱՃԱՐԿՈՒՏՑԻ ԴԱՎԻԹԸ… Պատերազմի ժամանակ կռ վել է բոլոր թ եժ կետերում՝ Հադրութ, Ննգի, Խնձրիստան, Ճարտար, Ակնա, Դժոխքի ձոր, Կարմիր շուկա, Քարին տակ, Շուշի… Հարազատները մինչ որդու զn հվելը
չեն էլ իմացել, որ Դավիթը հետախ ույզ է եղել, բազմաթիվ վտանգավոր առաջադրանքներ կատարել, մի քանի անգամ շրջափ ակման մեջ հայտնվել ու դուրս եկել շրջափա կումից։ Զի նակից ընկերները պատմում են,
թե որքան արագ ու հեշտ էր թավուտ անտառներում կողմնորոշվում, կր ակի տարափի տակից ոնց էր աներկյուղ, մ ահն ամեն պահ աչքի առաջ, վիր ավոր, զո հված մար տընկերների մարմինները հանում…
Մանկության ընկերը՝ Արթուր Քամալյանը հիշում է. «Փոքր տարիքից Դավիթը բոլորին հասնում էր, թիկունք կանգնում, փոքրամարմին էր, բայց շատ ջլապինդ, ամուր, անվախ, տղայական կռի վների ժամանակ կապ չուներ՝ թվաքանակով շատ էին կամ
իրենից ուժեղ, միեւնույն է, չէր նահանջում, կռ վում էր մինչեւ վերջ, այդպես էլ մար տի դաշտում էր, ինքը նահանջող տեսակ չէր։ Իր սիրած հերոսը Ռոբերտ Աբաջյանն էր, ասում էր, թե կռ վի դաշտում այլ ելք չլինի, ինքն էլ Ռոբերտի նման կվարվի ու չի նահանջի…»։ Hayzinvor. am էջից